Hallo mijn naam is Marcel Jakobs en ik kreeg als jong jongetje ineens een camera in mijn handen gestopt van mijn vader, met de opmerking “Jongen, laat hem niet vallen en kijk maar eens of je het leuk vind om hier foto’s mee te maken”. Nou die camera was nog zo’n ooude rits-klak camera met een filmje en hoewel de eerste resultaten niet echt om naar huis te schrijven waren, was mijn interesse wel gewekt.
Ik vond het prachtig dat je een moment kon vastleggen met licht kon spelen en met beweging, fascinerend zo’n filmrolletje dat verchil in licht reflectie kon vastleggen. Hoewel ik nooit zelf filmjes ontwikkeld heb, dat vond men thuis maar gevaarlijk met al die chemicalien was dat proces natuurlijk reuze interessant. Dus de rolletjes gingen steeds of naar de drogisterij op de hoek of de fotowinkel en dan was het wachten wat je terug kreeg. Dat was altijd een spannende tijd.
Inmiddels had ik ook al wat mensen met een diaprojector en bijgemixed geluid fotopresentaties zien geven, wat ik ook weer een leuke techniek vond. Toen ook overgestapt naar een kleinbeeldcamera een Pentax ME super met daarbij een aantal lenzen en heb toen een hele tijd dia’s geschoten want die kon je zo lekker groot projecteren en met geluid ondersteunen. Dat was toch wel leuker als foto’s alleen afdrukken en in een album plakken.
Het gekke is dat toen er huisje, boompje en kinderen kwamen de fotografie naar de achtergrond verdween. Baan en inkomen werden steeds belangrijker en de hobby verdween naar de achtergrond.
Maar toen rond 2004-5005 de digitale spiegelreflex camera’s op kwamen zetten werd de interesse toch weer gewekt, zeker toen die camera’s wat meer betaalbaar werden. Toen overgestapt naar de Canon 350D, een tijdje later naar de 40D en uiteindelijk 5DMk2 full-frame camera gegaan en weer vol aan de slag gegaan met fotograferen.
Maar om het weer echt leuk te maken toen ook bij een fotoclub gegaan. Eeen bewuste keuze, namelijk om met gelijkgestemden bezig te zijn met je hobby. Maar ook om uitgedaagd te worden en om opbouwende kritiek te krijgen op je eigen fotografie. Maar zeker ook dat het niet alleen bij plaatjes schieten blijft maar dat je ook moet selecteren en werk moet laten afdrukken om te exposeren. Inmiddels bijna 20 jaar bij die fotoclub en je leert nog iedere keer bij.
Inmiddels wat jaren ouder en weer terug gegaan naar lichter materiaal en wel naar een systeemcamera van Fujifilm de XH2S, een beest van een camera waar ik nog wel wat jaren mee vooruit wil.

In al die jaren heel wat cursussen gevolgd om nieuwe technieken te leren maar met name ook om anders en beter te kijken nar zaken, voordat ik op het knopje druk.

Ik hoop dan ook dat jullie veel plezier beleven in het bekijken van mijn werk. Als jullie vragen en/of opmerkingen hebben, stuur een post. Ik probeer tzt antwoord te geven.

Fotograferen is voor mij een hobby om te ontspannen en ik wil het dan ook zeker geen werk laten worden. Het moet wel leuk blijven.